ABC genetyki część 5

LINEBREEDING – Pies musi mieć wspólnego przodka w rodowodzie przynajmniej w 3 lub 4 pokoleniu. W poniższym przykładzie KELLY jest zinbredowana  na Brahmsa ponieważ wystepuje on dwukrotnie po stronie ojca i raz po stronie matki.

		I	II	III
				BRAHMS
		(Sire)	BARRY	NANCY
		NEIL	FANNY	BRAHMS
	KELLY			ZELLA
				ALERT
		(Dam)	BRAHMS	MARY
		BELLE		CHIME
			RAVEN	PAM

Linebreeding na przodka z pokoleń starszych niż czwarte ma niewielki wpływ na homozygotyczność potomka.

WSPOŁCZYNNIK INBREDU ( CI) to proporcja homozygotycznych  genow , które estymujemy iż otrzyma potomstwo pochodzące z inbredu liniowego . Wspołczynnik jest tym wyższy im bliższe jest pokrewieństwo pomiędzy przodkami a potomstwem.

 

Przykład kolejny.

Przyjmujemy , że rodzice szczenięcia to pokolenie nr 1, dziadkowie nr 2, pradziadkowie nr 3,
pra pradziadkowie nr 4 i tak dalej….

WSPÓŁCZYNNIK INBREDU - % genow powielanych u potomstaw
Stopień pokrewieństwa (rodzice)	Pokolenia w których wystepują wspolni przodkowie	Wspołczynnik inbredu
Ojciec na córkę	1/2 na ojca	25%
Matka na syna	2/1 na matkę	25%
Brat na siostrę	2/2 na dziadka	25%
	2/2 na babke	25%
Półrodzeństwo po matce	2/2 na babke	12,50%
Półrodzeństwo po ojcu	2/2 na dziadka	12,50%
Ojciec na wnuczkę	1/3 na ojca	12,50%
Pierwsi kuzynowie	3/3 na dziadka lub babkę	6,25%
	2,3/2,3 na przodka	28,13%
	3,3/3,3 na przodka	12,50%
	3,4/3,4 na przodka	7,03%
	5,5,5,5/5,5,5,5	3,13%
	4,4/4,4 na przodka	3,13%
	4/4 na przodka	0,78%

Podsumowując – stopień inbredu  zależy od :

1.       Liczby wspólnych przodkow

2.       Jak daleko w głąb rodowodu pojawiają się wspolni przodkowie.

3.       Ile razy wspólny przodek pojawia się w rodowodzie.

LINEBREEDING a decyzja o pozostawieniu szczenięcia

1.       Gdy wybierasz szczenię ze skojarzenia w bliskim pokrewieństwie załóż dużo ostrzejsze kryteria selekcji.

2.       Nie można planować kojarzenia w bliskim pokrewieństwie osobników o cechach niepożądanych lub wadliwych.  Z dużym prawdopodobieństwem cechy te utrwalą się z powodu wysokiego poziomu homozygotyczności i zostaną przekazane potomstwu.

3.       Upewnij się , że twoja lini hodowlana może wytrzymać kojarzenie w bliskim pokrewieństwie. Bez dobrej znajomości rodowodów można doprowadzić do katastrofalnej sytuacji – pojawienia się cech letalnych  ( śmiertelnych) , semi letalnych, obniżenia odporności, żywotności i płodności.

HODOWLA W POKREWIEŃSTWIE – MIECZ OBOSIECZNY

Hodowla w pokrewieństwie zwieksza homozygotyczność i to jest korzystne jeśli rodzice są homozygotami na dobre cechy. Niestety …

1.       Na skutek inbredu szkodliwe geny wypływają na powierzchnię , szczególnie te które przetrwały pokolenia w uśpieniu jako recesywne.

2.       Hodowla w pokrewieństwie może nie ujawnić od razu wady recesywne. Może to stać się później , dlatego  bardzo ważne aby znać dobrze rodowody i to co może się w nich ukrywać.

3.       Większość ekspertów doradza aby hodowlę w pokrewieństwie pozostawić doświadczonym i długoletnim  hodowcom. Nowi  hodowcy powinni zacząć od kojarzeń out crossowych.

Poniższy rodowód nie jest przykładem „linebreeding”  mimo ze ten sam pies występuje więcej niż raz. Jednak żaden z przodków nie jest wspólny dla ojca i matki , tzn. że jest to „outcrossing”

	I	II	III
			CASTLE KING
	(Sire)	CASTLE PRINCE	CASTLE QUEEN
	Windy Edwards	WINDY MAIDEN	CASTLE KING
ROVER			HILLS PAMELA
			WINDY WILL
	(Dam)	WINDY THOMAS	HILLS ELISA
	HILLS EMMA		WINDY WILL
		HILLS MARY	BROWN CORA

Hodowcy stosują „outcrossing” aby włączyć  do programu te cechy , które utracili aby odnowić witalność.  Wybrany pies powinien mieć stosunkowo wysoki wskaźnik inbredu i mieć udowodnioną zdolność do przekazania tych cech swemu potomstwu.

Outcrossing zazwyczaj skutkuje brakiem wyrównania w miocie. Należy wybrać szczenię, które nam odpowiada pod względem poszukiwanych cech i włączyć je do planu hodowlanego naszej linii.

Hodowcy mogą chcieć poprawić jakąś słabą ceche , np. płaską stopę poprzez out cross. Ale to nie jest możliwe aby wprowadzić tylko jedną cechę bez wprowadzenia innych cech. Trzeba być przygotowanym na kompromisy.

KOJARZENIE PSÓW NA PODOBIEŃSTWO

Takie kojarzenie nie przyniesie zbytniego zwiększenia homozygotyczności. Może zwiększyc podobieństwo pomiędzy rodzicami a potomstwem , ale nie gwarantuje, że potomstwo będzie trwale przekazywać cechy w dalszych pokoleniach.

Jeśli nie ma żadnych wspólnych przodków w rodowodzie nazywamy go rodowodem otwartym.

Kojarzenie psa i suki , które są do siebie podobne lub są w podobnym typie rasy jest przykładem kojarzenia gdzie kryterium wyboru jest wygląd zewnętrzny a nie genetyka. Kojarzenie zwierząt spokrewnionych zwiększa szanse na uzyskanie takich samych genów u potomstwa , zaś kojarzenie zwierząt podobnych takiej gwarancji nie daje. Zwierzęta mogą wyglądać podobnie z powodu tych samych genów albo z powodu podobnego działania zupełnie rożnych genów.  

Która metoda hodowlana jest najlepsza?

Hodowca powinien wybrać  tę metodę , która najlepiej odpowiada rasie przez niego hodowanej i która najlepiej będzie współgrać z planem hodowlanym wdrożonym w hodowli.

Aby metoda była skuteczna następujące warunki powinny zostać spełnione :

1.       Podstawowa wiedza o genotypie psow w hodowli i o tym co mogą przekazać potomstwu

2.       Ostra i uczciwa selekcja

3.       Wyobrażenie o tym jak powinien wyglądać idealny przedstawiciel rasy

4.       Tzw. „oko” hodowcy

5.       Umiejętność uniknięcia tzw.” ślepoty kennelowej”