Pręga - cecha charakterystyczna rasy , standard cz.2

Cechą charakterystyczną rasy jest pręga na grzbiecie uformowana przez włosy rosnące w przeciwnym kierunku do pozostałej sierści. Powinna być dobrze zaznaczona , symetryczna , zaczynać się pomiędzy łopatkami , sięgać do zadu zwierzęcia , zawierać dwa  identyczne „korony” , tylko i wyłącznie naprzeciw siebie.”Korony” nie mogą występować niżej niż w jednej trzeciej całej długości pręgi.  Pożądana szerokość pręgi - 5 cm.

Prawidłowa i idealna  pręga składa się z części górnej (box),  dwóch koronek ( crown) i części właściwej (body). Część górna pręgi (box) może mieć przeróżne kształty – od kwadratu, owalu, serca do prostokąta , ważne aby była symetryczna . Koronki mogą mieć rożne średnice , najczęściej 2-3 cm, odległość miedzy nimi waha się od 4 do 8 cm. Koronki muszą być identyczne, symetrycznie położone wobec siebie i nie mogą występować niżej niż 1/3 całkowitej długości pręgi. W prawej koronce włosy rosna zgodnie z ruchem wskazówek zegara , zaś w lewej – przeciwnie. Pręga zwęża się ku tyłowi psa, w związku z tym część dolna nie może być szersza niż część górna ( box).

 

 

Koronki ( crowns) – około 60-80% populacji rodezjanów rodzi się z 2 koronkami, pozostałe rodzą się z jedna, dwoma lub wieloma koronami. Mogą urodzić się również bez koronek.

Offset – przesunięcie – bardzo często spotykane u rodezjanow, tylko około ½ populacji ma idealnie symetryczne koronki. Przyjmuje się, że akceptowalne  przesunięcie koronek może wynosić do max. 1,5 cm, jeśli więcej – pręga jest nieprawidłowa.

Krótka pręga – Jedynie około 10% populacji ma pręgę idealnej długości czyli 46 cm (  +/- 2 cm) , 30 cm i mniej to krotka pręga .

 

   

Pręga jest tarczą herbową RR` - wyróżnia go na tle innych ras. RR bez pręgi jest niczym dalmatyńczyk bez plamek. Standard rasy określa szczegółowo długość, szerokość i umiejscowienie pręgi . RR  z wieloma „koronkami”, z jednym lub bez będą na pewno nisko oceniane w ringu wystawowym.

 

Kiedy w roku 1922 roku ustalono standard rasy pręgi z wadą były dopuszczalne. W niektórych starszych typach tzw „krowie liźnięcia”(cow licks) ,jak nazywano  kiedyś  pręgę na grzbiecie ridgebacka, powszechne były nieregularne pręgi o wielu „koronkach”.

Po pewnym czasie okazało się iż wyhodowanie psa o regularnej prędze z dwoma „koronkami” symetrycznie położonymi na przeciw siebie jest możliwe. Na szczęście natura uznała za stosowne utrzymać bardzo  wysoki procent szczeniąt z piękną, regularną pręgą.

Pręga musi być utrzymana , w początkach tworzenia rasy wielu hodowców uważało iż tylko szczenięta z pręgą posiadają nieocenione zalety myśliwskie i stróżujące  i te tylko brano pod uwagę w dalszej hodowli.

Pręga jest cechą dominującą , lecz nie jest  cechą utrwaloną  - szczenięta bez pręgi rodzą się w najlepszych nawet hodowlach. Można jednak już w tej chwili orzec z  całą pewnością , że występowanie takich szczeniąt zmniejsza się, a całe mioty rodzą się z pięknymi pręgami. Najlepiej zdefiniować wygląd pręgi od razu po urodzeniu szczeniąt , gdy sierść jest mokra i przylega ściśle do skóry.

W następnych tygodniach sierść jest puszysta, tak więc trudno opisać pręgę. Z czasem staje się wyraźnie widoczna i zdefiniowana

W okresie wzrostu psa pręga pozostaje w tej samej proporcji do całego ciała, tak więc nie należy wierzyć opowieściom  o wydłużeniu się pręgi w późniejszym wieku.

Genotyp rodezjana z pręgą to RR ( homozygota) lub Rr ( Heterozygota) . Oznacza to, że para rodzicielska o genotypie RR x RR otrzyma 100% szczeniąt z pręgami o genotypie RR.

Para RR x Rr lub Rr x RR da nam statystycznie pow. 90% szczeniąt z pręgą ( RR lub Rr)

Para Rr x Rr statystycznie da nam 75 % szczeniąt z pręgą (RR i Rr) oraz 25% szczeniąt bez pręgi (rr).

Ciekawostka: ujawniono  suczkę o genotypie Rr , która urodziła się bez pręgi. Najprawdopodobniej gen R pręgi został "wyłączony" przez niezidentyfikowany jeszcze gen "wyciszający". Badania są w toku.

Ciekawostka : gen pręgi liczy sobie ponad 2.000 lat , z tego tez powodu rasa Rhodesian Ridgeback mimo iż powstała w ubiegłym stuleciu jest zaliczana przez naukowców do  ras starych  Inną ciekawą rzeczą jest fakt , że gen pręgi przetrwał tak długo i natura uznała za słuszne pozostawienie tej cechy z pozoru nieprzydatnej. Naukowcy nie mają jeszcze odpowiedzi na pytanie  dlaczego pręga nie została wyeliminowana w procesie doboru naturalnego .