Quo vadis hodowlo ?

Pewnie niejeden z was natknął się na zdjęcia rożnych ras z początku  poprzedniego stulecia i nie mógł się nadziwić – to jest bulterier ? To jest terier walijski ? To jest Rhodesian ? A fe , jaki brzydki ! Jaka sierść , głowa, kątowanie … dziś na pewno taki pies nie mógłby wygrać wystawy.

No właśnie – co się stało? Czy rasy uległy ulepszeniu ? Czy hodowcy nagle doznali nagłej iluminacji jak powinna wyglądać ich ukochana rasa ?

Książkowym  przykładem wręcz zatrważającej ingerencji hodowców  w wygląd rasy jest owczarek niemiecki. Jego opadająca linia grzbietu przy powłóczącym ruchu tylnych łap sprawia wrażenie , że pies odczuwa wręcz dyskomfort w ruchu, a przecież to rasa pracująca !

W innych rasach jest nie lepiej. Jeśli właściciel charta opowiada, że od sędziego – specjalisty rasy na wystawie dowiaduje się, że ze swoim zwierzakiem powinien przestać jeździć na wystawy bo nic nie uzyska , bo on nadaje się wyłącznie  na wyścigi.. to zaczynam się zastanawiać co jest nie tak.

To jakby właścicielowi psa pasterskiego powiedzieć – na wystawy to pan nie jeździ bo to nie ma sensu, ale owce to możesz pan sobie wypasać …

W jakimś momencie użytkowość rasy zeszła na plan drugi i zaczął się „show” . Jak dramatyczne ma to skutki dla rasy można przekonać się śledząc losy właśnie wspomnianego owczarka niemieckiego. Dziś czyni się starania do powrotu do tzw. typu staroniemieckiego.

A jamniki ? Dlaczego promuje się egzemplarze , które na ringu „szoruja”  wręcz mostkiem po ziemi a gabaryty  przeczą funkcji którą mają wypełniać. Przerośnięty masywny jamnik swoim ciałkiem zablokuje każda norę i trzeba będzie ingerencji człowieka , aby go stamtąd wydobyć.

Ale sędziom taki pies się podoba więc hodowcy wybierają podobne  egzemplarze do dalszej hodowli. To nic, że pies jest za duży,  ruch jest wadliwy , ale pies ładnie stoi, to nic że głowa zbyt masywna , ale taka się podoba sędziom, to nic że pies jest przekątowany i z przodu i z tyłu  , ale taka jest w tej chwili moda.

W każdej rasie oceniający sędzia  musi odpowiedzieć sobie na pytanie – czy ten pies może wykonywać bez wysiłku funkcje dla których został stworzony…

W naszej rasie -  czy ten  rodezjan  jest zdolny do pościgu zwierzyny przez dłuższy czas? Czy jego ruch jest ekonomiczny? Czy też ruchy, które wykonuje są zbyt energiczne aby sił wystarczyło na cały dzień pościgu a nie tylko na trzy minuty poruszania się w ringu ? To co niektórzy określają jako dynamikę ruchu jest często mylone z nazbyt wydatnym ruchem, który nie ma żadnego uzasadnienia w naturze. Innymi słowy – ten ruch jest  albo wyuczony albo spowodowany wada anatomiczną wymuszającą np. charakterystyczny ruch kłusaka.

Hodowlo – quo vadis ?