Budowa ciała a ruch część 2

Kątowanie przodu a ruch

Na prawidłowy ruch przodu składa się  kilka głównych elementów takich jak – ułożenie łopatek, wysokość kłębu, względna długość łopatki, ramienia, przedramienia i nadgarstka ze śródręczem . To wszystko determinuje długośc wykroku przodu. Efektywność wykroku przodu także zależy od efektywności zadu ( może zmienić się wraz z dojrzałością zwierzęcia), jego siły i efektywności wykroku tyłu, który przenoszony jest przez grzbiet.

Przy dobrym zbalansowaniu katowania przodu i tyłu zarówno wykrok przodu jak tyłu powinien być równie efektywny.

Wykrok przodu

Długość wykroku przodu jest zdeterminowana przede wszystkim położeniem łopatek, ich względnej długości , ramienia , długości przedramienia i położenia mostka.

Ułożenie łopatek

Definicje lub sformułowania dotyczące łopatek:

Dobrze ułożona łopatka z widocznym przedpiersiem ( widoczne z boku)

Stroma łopatka – brak przedpiersia,  efekt w ruchu – luźne łokcie lub/i  brak wsparcia klatki piersiowej.

Kłąb

Obszar pomiędzy górną krawędzią łopatek, który przede wszystkim zależy od położenia łopatek. Większość ras ma dobrze zaznaczony kłąb, co oznacza, że patrząc z boku na psa jego kłąb jest wyższy niż środek grzbietu.

Wysokość kłębu jest zdeterminowana przez to jak wysoko łopatki są ułożone w stosunku wyrostków kolczystych kręgosłupa w odcinku brzusznym.

Wysoki kłąb-  końcówki  łopatek są wyższe niż wyrostki kręgosłupa, o zwięzłym umięśnieniu z powodu krótszych mięśni. W rezultacie ruch przodu jest bardziej związany. Kłąb widziany z boku jest wyższy niż środek grzbietu.

Poziom łopatek równy z poziomem wyrostków kręgosłupa . Takie polożenie daje więcej miejsca dla ruchu ponad kłębem, łopatki lekko opadają w ruchu. Oglądany z boku kłąb znajduje się na jednym poziomie z grzbietem.

Kłąb płaski ( niski) – łopatka jest ułożona niżej niż wyrostki kręgosłupa. To powoduje duże niezwiązanie w ruchu, generalnie opadanie na przodzie. Oglądany z boku kłąb znajduje się niżej niż środek grzbietu.

Jeśli ruch jest zrównoważony, kłąb powinien pozostać lekko powyżej  linii grzbietu podczas ruchu .

Kątowanie przodu

1.       Bardzo dobrze kątowanie przodu, z maksymalnym kątem łopatki 90 stopni, bardzo dobre położenie łopatek, bardzo dobra długość i położenie przedramienia. Taka konstrukcja daje maksymalną długość  wykroku.

2.       Najczęściej spotykane kątowanie przodu – 105 stopni, z odpowiednią długością łopatki i przedramienia, ale lekko strome – typowe dla wszystkich ras kłusujących. Wystarczający do bardzo dobrego wykrok.

3.       Dobre położenie łopatek, ale krótkie przedramię z ograniczonym zasięgiem. Kąt łopatki i ramienia – 120 stopni. Efekt w ruchu przodu – tzw. hackney  ( wysoko wyrzucane łapy przy dość krótkim wykroku)

4.       Dobrze położenie, ale dość strome położenie łopatek, przedramię o dobrej długości, kąt łopatki i ramienia – 120 stopni. Takie kątowanie jest charakterystyczne dla większości ras galopujących i kłusujących. Podczas stępa wykrok jest nieco ograniczony, ale podczas galopu łopatki poruszają się ku tyłowi umożliwiając  osiągnięcie bardzo dobrego zasięgu wykroku.

Podsumowując –im  dłuższe przedramię to bez względu na długość i położenie łopatek pies osiąga znacznie lepszy wykrok przodu.

Długość przednich kończyn – każda rasa ma określoną proporcję pomiędzy wysokością w kłębie, głębokością klatki piersiowej i długością łap. W naszej rasie te proporcje  to 1 : 0,5 : 0,5. Suki mogą osiągnąć te proporcje dopiero w wieku pełnej dojrzałości.

Osobniki o zbyt krótkich łapach lub zbyt głębokiej klatce piersiowej będą zawsze wykazywały pewne trudności z osiągnięciem wydajnego ruchu przednich kończyn.

Sródręcze i nadgarstek

Śródręcze i nadgarstek działają jak resory podczas ruchu przednich kończyn. Zbyt strome i krótkie nadgarstki i śródręcza nie mają takiej sprężystości i gorzej amortyzują odbicie przednich łap od podłoża. Strome śródręcze jest pożądane u terierów, gdy pożądany jest krótki i bardzo energiczny ruch.

Dobrej średniej długości  śródręcze o kącie nachylenia 15-20 stopni umożliwia sprężyste odbicie przy zachowaniu elastycznego i ekonomicznego wykroku ( owczarki niemieckie i charty)

Zbyt długie śródręcze lub zbyt nachylone w stosunku do całej łapy do podłoża powoduje, że pożądana sprężystość znika, pies porusza się zbyt miękko , czasem widziany w ruchu od przodu jest zbyt luźny w nadgarstkach. W ekstremalnych sytuacjach pies „przewraca” się na przód.